Miriam Bunnik

Miriam Bunnik, vertaalster, Nederlandse met Genuese schoonfamilie, schreef een "ander" boek over Italië. In hoeverre is dit nog mogelijk wanneer we de ellenlange lijst van soortgelijke boeken overzien? Het wordt stilaan onbegonnen werk om een weer nieuwe invalshoek te vinden om te kijken naar in wezen telkens dezelfde dingen: cultuur, kunst, geschiedenis, gewoonten, eten, wetenswaardigheden en dies meer. Bunniks boek kan er wel de rechtstreekse kijk van haar schoonfamilie bijhalen, wat een pluspunt is. Wat haar boek ook wel interessant maakt, is dat ze zich de moeite getroostte om een beperkte rondreis te maken langs een aantal Italiaanse steden (telkens rond één thema) en daarbij rechtstreeks het gesprek aan te gaan met een plaatselijke kenner van dat thema. Haar keuze van steden annex thema's blijft een persoonlijke keuze die ook heel wat dingen onaangeroerd laat. Maar is dit niet bijna altijd zo? Dus wie op reis naar "il bel paese" wat lectuur bij de hand wil om de tijd nuttig en boeiend door te brengen, doet er niet slecht aan om zich te voorzien van dit boek.… (mais)