(Review in English)

Ik vind dit zo'n fantastisch boek!

De wereld een dansfeest, oorspronkelijk uit 1938, is een liefdesverhaal met een narratieve twist. D'r is een normaal liefdesverhaal -- dwz, met obstakels die de vereniging vertragen -- tussen de twee hoofdpersonages Daniel en Marion, die beide van dansen houden. De twist bestaat erin dat geen van beide direkt aan het woord gelaten wordt. In de plaats daarvan is in elk van de negentien hoofdstukken telkens iemand anders aan het woord die het paar kent, of die over hen gehoord heeft. Soms duurt het een poosje eer het duidelijk is wat de verteller met het paar te maken heeft, of hoeveel jaren intussen verstreken zijn. Maar de struktuur biedt voldoende houvast: de plot verloopt chronologisch vanaf de Hollandse kindertijd tot het naoorlogse London in de jaren 20; en de hoofdstukken gaan afwisselend over Daniel en Marion.

Wat het centrale koppel gemeen heeft is de dans. Zowel Daniel als Marion zijn natuurlijke danswonderen: iedereen vindt het opmerkelijk hoe essentieel muziek en dans voor hen zijn, en hoe hun levens verlopen volgens een aangeboren ritme dat hen doet verschillen van alle anderen maar waardoor ze perfekt bij elkaar passen. Eigenlijk is dit boek een traditioneel liefdesverhaal -- een tragische scheiding, het om elkaar heen dansen, psychologische obstakels, en een gemeenschappelijke karaktertrek die op een vereniging doet hopen.

De versplinterde verteltrant vormt zo'n beetje een tegengewicht voor zulk een zoeterig verhaal. Gewoon al het feit dat er negentien indirekte vertellers zijn schept al een afstand: het liefdesverhaal ontwikkelt zich vooral via tweedehandse informatie.

De roman focust ook meer op het effekt dat het centrale koppel heeft op de vertellers, eerder dan op het liefdesverhaal an sich. Elke verteller heeft zijn of haar eigen problemen -- vastgeroest, eenzaam, gescheiden, cynisch, of gewoonweg arm. Dat Daniel en Marion eventjes passeren, hoe kort ook, brengt een klein beetje geluk en laat een hoop melancholische herinneringen achter. Het is niet zomaar zo dat het centrale koppel anders en beter zijn dan de anderen, gewoon omdat de auteur dat wil; ze hebben ook een impact op hun omgeving. De vertellers hebben zich laten verleiden door de charmes van Daniel en Marion, en dat werkt aanstekelijk.

Voor mij althans was dit boek perfekt in balans: aan de ene kant een Romantische romance, en aan de andere kant een paar laagjes van emotionele indirektheid. Het geheel werkt vertederend, en levert een geslaagde leeservaring op. ( )

Aparte konstruktie: verschillende personen vertellen de kronologie van het verhaal. De hoofdpersonages Marion Ringelinck en Daniël Jan F. de Moralis Walewijn én de pavane - Spaanse dans te vergelijken met een menuet -komen zelf niet aan het woord.
Mooi, hoewel ietwat gedateerd, vraagt enige leesinspanning. ( )

Is een pareltje in Nederlandse literatuur
Opvallend luchtig voor Van SChendel, heel anders dan zijn Hollandse romans.
Knappe technische vondst: uitgesponnen verwevenheid, en ingenieuze compositie, kleine details
Niet alle figuren komen helemaal tot hun recht; wel geen totaalwetend perspectief
Iets teveel figuren, en vooral melancholicus op eind is overbodig ( )