Vriendschap, liefde, verraad en schuldgevoel… dat zijn de ingrediënten van dit verhaal. Als je het zo bekijkt, dan is dit een heel banaal boek, bovendien nog neergezet in de bucolische omgeving van een reëel bestaande boerendorpje in het noorden van Italië, waar iedereen iedereen kent, en waar geen woord teveel wordt gezegd. En toch is Camurri erin geslaagd iets origineels neer te zetten.
Dat ligt vooral aan de compositie: hij brengt 11 ogenschijnlijk los van elkaar staande verhalen, zich telkens afspelend in het dorp Fabbrico, en met een paar bijna terugkerende personages. De verhalen springen door de tijd en komen nogal kil en klinisch over: Camurri gaat vooral beschrijvend te werk, met registrerende zinnen, gescheiden door veel komma’s; er zijn nauwelijks dialogen en er wordt ook nauwelijks iets uitgelegd over het verbindend verhaal. Pas heel geleidelijk weet je als lezer de puzzelstukken bij elkaar te leggen en krijg je inzicht in het drama dat zich heeft afgespeeld.
Camurri wisselt cleane, filmische scenes af met natuurlyriek, passages van vervoering en passie met duistere beklemming, teder-intimistische scenes met platte porno, zoetzemerigheid met banaliteit. Geen onverdienstelijke prestatie, zeker voor een debuut, maar ik werd er ook niet echt door geraakt. ( )

De vrienden Davide en Alerio zijn geboren en getogen in een klein dorpje op de Povlakte, als Davide verliefd wordt op Anela, op wie Valerio ook een oogje heeft. Valerio vertrekt ( )

Elf verhalen raken doorheen dit boek meer en meer verweven zodat het geheel uiteindelijk een roman wordt. De titel is mooi gekozen want het gaat hier vooral over mensen, over relaties, over hoe mensen veranderen en ook anderen doen veranderen. Centraal staan vooral Anela, Davide en Valerio maar een hele reeks andere personages komen langs en verdwijnen ook weer, telkens op zoek naar een antwoord op de vraag hoe het eigen leven te vervullen, welke keuze te maken, waar spijt van te hebben, enzovoort. Camurri hanteert een trefzekere taal om zowel zijn personages als hun omgeving te schilderen. Het boek geeft de indruk dat het om een veel uitvoeriger en veel langer verhaal gaat, maar waarvan de lezer slechts een aantal scenes (elf verhalen) te zien krijgt die soms los lijken te staan van elkaar maar dan weer nauw verbonden ondanks de chronologische grote sprongen die worden gemaakt. ( )

Ogni storia è un intreccio di storie. Vi sono momenti dove queste storie si annodano o si snodano. Prima e dopo, senza tempo. ( )