Nome padrão: Tollebeek, Jo
Nome de batismo: Tollebeek, Johan
Data de nascimento: 1960
Sexo: male
Nacionalidade: België
País (para mapa): Belgium
Educação: Doctor in History
Ocupação: Professor at Leuven University, Belgium
Pequena biografia: Jo Tollebeek is hoogleraar Cultuurgeschiedenis aan de K.U.Leuven. Hij debuteerde met De toga van Fruin. Denken over de geschiedenis in Nederland sinds 1860 (1990) en was onder meer hoofdredacteur van België, een parcours van herinnering (2008). Het KB-fellowship is ingesteld in samenwerking met het NIAS (Netherlands Institute for Advanced Study in the Humanities and Social Sciences) om de aandacht te vestigen op de mogelijkheden voor onderzoek die de collecties van de Koninklijke Bibliotheek bieden. Peter Burke, Emmanuel Le Roy Ladurie, Robert Darnton, Jonathan Israel, Lisa Jardine en Robin Kinross gingen Jo Tollebeek als KB-fellow voor.

Membros

Resenhas

Het geheugen van de Lage Landen de Jo Tollebeek

Dit is een een beetje willekeurige verzameling artikelen over wat Vlaanderen en Nederland verbond en verdeelde, door de eeuwen heen. De topics zijn heel divers, en zijn vooral door (kunst)historici geschreven. Tekenend is de ambiguïteit die dit boek schraagt: het verwijst in de titel naar ‘De Lage Landen’, wat traditioneel als België en Nederland wordt opgevat, soms zelfs aangevuld met Noord-Frankrijk, maar in dit boek in de praktijk beperkt wordt tot Vlaanderen en Nederland. In het recent gepubliceerde ‘De Lage Landen. Een geschiedenis voor vandaag’, wordt wel teruggegrepen naar de oorspronkelijke invulling.… (mais)

Marcado

bookomaniac | Dec 5, 2021 |

Een slapeloos doordenken van alle dingen over… de Jo Tollebeek

De Leuvense historicus Jo Tollebeek (° 1960) heeft zich al jaren gespecialiseerd in de ontwikkeling van de geschiedschrijving in België en Nederland in de 19de en 20ste eeuw. Dat blijkt eens te meer uit dit boek, waarin een aantal artikelen zijn opgenomen die al elders verschenen. Tollebeek heeft bijzondere aandacht voor het tot stand komen van de wetenschappelijke, academische geschiedschrijving, maar gelukkig kijkt hij ook ruimer en wil vooral illustreren dat onze omgang met het verleden erg heterogeen is, een woekering, een wirwar, naast de (soms vergeefse) poging van de professionele geschiedschrijving om orde te scheppen. Een heel diverse, maar absoluut interessante bundeling.
Zie ook met bespreking in mijn History account op Goodreads: https://www.goodreads.com/review/show/4301905455… (mais)

Marcado

bookomaniac | Oct 25, 2021 |

De vreugden van Houssaye apologie van de historische… de Jo Tollebeek

Er staan veel behartenswaardige dingen in dit boekje, maar helaas ook veel onzin. Dit is een apologie: Tollebeek en Verschaffel nemen het op voor het historische métier dat naar hun aanvoelen niet voor vol wordt aanzien door andere wetenschappers, ook maatschappelijk in de verdrukking is en tenslotte erg lijdt onder de loopgravenoorlogen tussen eigen mensen, namelijk de historisten en de positivisten. Goed dat ze dit doen, en meteen geven ze ook wel mee hoe boeiend en levensvervullend historisch onderzoek kan zijn: de omgang met de bronnen, de plotse inzichten, en de omzetting van kennis en inzichten in een leesbare tekst.
Maar … blijkbaar vinden ze het nodig om de orthodoxie te preken: vertrekkende van het fenomeen van de historische sensatie (het opgewonden geraken door een ontdekking over iets wat ons erg interesseert uit het verleden) komen ze uit bij een wel erg radicale geloofsbelijdenis. Namelijk dat alleen het onderzoek dat uitgaat van authentieke historische interesse, - het verleden om het verleden -, echt historisch onderzoek genoemd kan worden. Anderen (en met enig dédain noemen ze politicologen, economen en sociologen) kijken ook wel naar het verleden, maar ze doen dan met vragen vanuit het heden; zij hebben een puur utilitaire benadering van de geschiedenis, terwijl alleen historici (of tenminste toch de échte) zuiver in de leer zijn en het verleden respecteren in zijn eigenheid.
Dit is toch wel even schrikken. Tollebeek en Verschaffel passen hier mechanismen van uitsluiting en vijanddenken toe die je kan vinden bij verderfelijke radicale ideologieën. Een staaltje van de rigide logica die ze daarbij gebruiken: “men kan immers onmogelijk tegelijkertijd geïnteresseerd zijn in het heden én in het verleden als zodanig. Men kan zich onmogelijk laten meeslepen door het verlangen te weten hoe het verleden (een welbepaald verleden) is geweest, en in één adem dat weten ondergeschikt maken aan wetenschappelijke of praktische bedoelingen met betrekking tot de actualiteit” (42), alsof niet beide benaderingen waardevol kunnen zijn. Soms wordt het ronduit lachwekkend: “de vreugden van de historicus zijn soevereine vreugden, ze zijn autonoom, ze hebben een specifieke waarde omdat zij het gevolg zijn van de bevrediging van een volstrekt specifieke en onbaatzuchtige interesse.” (58)
Het is best gerechtvaardigd dat wetenschappers proberen hun onderzoeksgebied af te bakenen en een zeker onderscheid met andere benaderingen te schetsen maar deze auteurs doen dit zo onhandig en met zulke extremistische schema's dat het ongeloofwaardig wordt. Tollebeek en Verschaffel propageren een soort maagdelijkheid van de historicus die absurd en onrealistisch is. Misschien moeten we dit boekje maar als een jeugdzonde beschouwen, het dateert van 1992, toen beiden nog aan het begin van hun academische carrière stonden.… (mais)

Marcado

bookomaniac | Jan 23, 2017 |

De lectuur van het verleden opstellen over de… de Jo Tollebeek

13 jaar liet ik dit boek in de kast staan, maar nu is het er toch van gekomen. Dit is het liber amicorum bij het emeritaat van mijn vroegere promotor, Reginald De Schryver, een man met een geweldige eruditie en uitstraling. Zoals elk boek van dit genre zijn de bijdragen zeer wisselvallig en heterogeen. Ik genoot vooral van de essays van Herman von der Dunk en Jean Stengers.

Marcado

bookomaniac | Dec 4, 2011 |

See More Reviews