Rinus Spruit

Door een minivakantie in Middelburg belandde ik natuurlijk aldaar in de boekwinkel de Drukkerij en ging op zoek naar een typisch Zeeuws boek. Een van de boekbloggers (https://mijnboekenkast.blogspot.nl/) die ik volg had nog niet zo lang geleden enthousiast over Rinus Spruit geschreven waardoor die naam al wat meer in mijn hoofd was gaan zitten en daardoor was het niet zo moeilijk om een boek van hem uit te kiezen. Omdat de titels me verder allemaal niet zo veel zei heb ik er zo maar een gekozen en is het De Rietdekker geworden.

Gelijk op de eerste bladzijde was ik al gecharmeerd van de schrijfstijl. Simpele zinnen met hier en daar een zinnetje Zeeuws waardoor ik me gelijk in een ander deel van Nederland voelde zitten dan de mij zo bekende Randstad. En niet alleen de zinnen zijn relatief kort, ook de hoofdstukken zijn aan de korte kant waardoor het bijna aanvoelt als poëzie. In plaats van alles in een keer weg te lezen wat makkelijk had gekund, heb ik er juist zuinig mee aangedaan en steeds een paar bladzijden gelezen om het dan weer weg te leggen en van na te genieten.

In De Rietdekker wordt het leven van de vader van Rinus Spuit beschreven vanuit de verhalen die zijn vader hem verteld en zijn eigen interpretatie en beleving daarvan. Wonderschoon vind ik het moment dat de zorg van de vader over of Rinus wel goed terecht komt door gaat schemeren. Hierdoor wordt ongemerkt ook een deel van levensgeschiedenis van de zoon beschreven zonder dat dit expliciet benoemd wordt.

Onverwachts diep ontroerde het sterven van de vader. Ik vind het altijd moeilijk te bepalen wat het geschrevene doet en wat mijn eigen ervaring is dat op zo'n moment geraakt wordt. En misschien doet dat er ook niet toe. Dit was wel een moment om het boekje nog even iets langer weg te leggen om deze gebeurtenis te verwerken.

Ik ben zeer aangenaam verrast door deze schrijver en zal zeker nog wel eens vaker een boek van hem kopen.… (mais)

Het boekje heet ZWIEG STILLE en hoewel er Zeeuws in voorkomt, denk ik niet dat dit een probleem hoeft te zijn voor ABN-ers.

Het boek is een uitgave bij de veertiende editie van “De week van het Zeeuwse boek 2008” van de gezamenlijke Zeeuwse boekhandels.

In het eerste deel vertelt de vader van de auteur over zijn leven als jongste zoon van een rietdekker. Deel 1 houdt op als de zoon doorvraagt over het ongeluk van zijn oom Merien, de broer van zijn vader, de man naar wie hij vernoemd is.
“Stop mѐ, ou ter mѐ mie op” zegt de vader.

In het tweede deel gaat de zoon verder. In korte fragmenten wordt dit leven met liefde en humor beschreven. Zoals in het stukje dat de ziekelijke (al dan niet ingebeeld) moeder weer eens in bed ligt en hoort dat haar man is overleden; “Dan za’k er toch es uutkomme.”

Opoe wordt uiteindelijk 94 jaar en opa 78. Ook de ouders van de schrijver houden het lang vol zodat je bijna tot de conclusie zou kunnen komen dat een levenlang brood met reuzel en spek niet persé tot een vroegtijdig einde hoeft te leiden door een overdosis aan verzadigde vetzuren. Het scheelt vast heel veel dat al deze mensen keihard werkten.

Ik vond het een prachtig en heel prettig lezend boekje. Integer en liefdevol wordt je een privé blik gegund op het leven van twee generaties rietdekkers

De schrijver heeft een tijdje moeten zoeken naar een plek waar hij inspiratie kon opdoen om het boek te schrijven. En dat dit niet in de trein was (avondretour Dordrecht) maar in de Zeeuwse Bibliotheek op de 1e verdieping snap ik helemaal.

Auteur: Rinus Spruit
ISBN: 9789079875061

Inmiddels ís het boek opnieuw uitgegeven bij Cossee onder de titel 'De rietwerker… (mais)