Matti Rönkä

"Gornostájev, es usted un hombre con cara de asesino", le dijeron en sus tiempos en el ejército soviético. Hoy, su nombre es Viktor Kärppä, pero la cara sigue siendo la misma. Vive en los límites de la ley y resuelve algunos casos de investigación privada, como encontrar a Sirje, la esposa desaparecida de Aarne Larsson, que resulta ser la hermana del traficante estonio Jaak Lillepuu, el terror del mar Báltico. Entre los recuerdos agridulces de la patria, las amenazas del inspector Korhonen, y los encargos sucios de Ryzhkov, mafioso de pocas palabras y muchos secretos, vuelve el pasado a presentar la cuenta con un recado que lleva la firma de un ex agente de la KGB y que puede implicar también a Marja, la estudiante inconformista de la que está enamorado.… (mais)

Viktor Kärppä, een Russische emigrant met Finse voorouders, werkt parttime voor zijn kleine detectivekantoor. Daarnaast verdient hij zijn geld als ondernemer, verkoopt hij witgoed op de grijze markt in Rusland en heeft hij een kiosk op een parkeerplaats naast de snelweg.
Op een dag overlijdt een jonge jongen aan vervuilde heroïne. Hij is de vierde uit een bepaalde kring.
Zowel de Finse politie als vroegere opdrachtgevers zetten Kärppä onder druk om zijn contacten in Rusland aan te spreken en uit te vinden welke bende achter het verhandelen van deze heroïne zit. Tegelijkertijd heeft Kärppä zijn handen vol om zijn broer Aleksei uit Sint-Petersburg die in Helsinki komt wonen, enigszins op het rechte pad te houden.
Er gaan geruchten dat Aleksei meer zou weten van de heroïnedeals.
Kärppä gaat op onderzoek uit in Sint Petersburg.

Het boek is in een flitsend tempo geschreven. Er gebeurt heel veel. Het leest, ondanks de aanzienlijke hoeveelheid personages met ingewikkelde namen, makkelijk. Het bevat een mooie beschrijving van de ondernemer Kärppä die van alle markten thuis is en door alle mazen van de wet heen weet te glippen. En ook van de politie, in de vorm van de omstreden rechercheur Korhonen krijg je nou niet bepaald een positief en vertrouwenwekkend beeld. De haatliefdeverhouding tussen Kärppä en Korhonen is prachtig verwoord. De humor, het cynisme en de melancholie van beide heren maken het lezen nog aangenamer. Je wordt alleen niet echt vrolijk van het sombere beeld dat geschetst wordt van mens en maatschappij.… (mais)