The books is mainly a response to Alan Dershowitz's "bestseller": The Case for Israel. The title calls to mind an earlier Dershowitz title "Chutzpah". The discussion is mainly focused on arguments brought forth in The Case for Israel, but anyone familiar with the Middle East conflict can benefit from the research.

People have short memories and the longevity of the Israeli-Palestinian conflict means that there is almost no living memory of the actual events leading to 1948 and only vague memory of the events leading to 1967. It is useful to read again about the balance of power that led the establishment of the Jewish state and how the international community and the United Nations dealt with the issue since then. The arguments of The Case For Israel are the well-worn pro-Israeli propaganda which surprisingly still finds some acceptance, so it is useful to read a well-researched and documented response to it. As an Arab I also find it great to read about this subject from a western point of view because it does not favour the passionate and emotive over the factual.
That said, I must admit though that I found the Finkelstein's overall treatment of Dershowitz on the caustic side, but the tone does not harm the thrust of his arguments.

( )

While I am sure that this is a very important work, particularly since I was told quite firmly to take the link to the BeTzelem website off of my own website back in 2006, I found this book far too depressing to continue reading. I do not feel at full liberty, for personal reasons, to discuss this book any further in public, but it should be read by anyone and everyone who wants to understand the current problems with this issue. ( )

While I am sure that this is a very important work, particularly since I was told quite firmly to take the link to the BeTzelem website off of my own website back in 2006, I found this book far too depressing to continue reading. I do not feel at full liberty, for personal reasons, to discuss this book any further in public, but it should be read by anyone and everyone who wants to understand the current problems with this issue. ( )

Professor Finkelstein starts his book with the assertion the that while the basic facts and causes of the Palestinian-Israeli conflict have been pretty conclusively established by historians, they are not well understood due to the mystification and obfuscation of these facts by a veritable industry of highly partisan authors and media personalities. This serves the purpose of shifting the debate over the conflict and its solutions away from meaningful conversations and towards ill-informed and ideologically charged conversations, thereby serving the interests of the status quo and those who benefit from it.

The bulk of the book takes on the works of high-powered defense attorney and Harvard law professor Alan Dershowitz, who Finkelstein believes to be a particularly egregious and influential purveyor of falsehoods and misdirections. This is done in an exhaustive, clinical fashion, (each chapter is also led by a quote from Dershowitz's writings on being a defense attorney which include statements about trying to hide facts that make one's client look bad and so on) so that by the end one feels he has done a pretty thorough job of demolishing many of the popular myths floating around.

This paperback edition includes an introduction dealing with Dershowitz's defense of his work and his attacks on Finkelstein's book. Dershowitz certainly did not take Finkelstein's demolition job lying down, but not really being able to answer most of the charges made in this book, he took to character assassination, using his influence and that of the Harvard name to undermine Finkelstein's reputation with a battery of accusations and ad hominen attacks which would eventually impact Finkelstein's tenure hearing at DePaul University. Despite the Political Science Department and Personnel Committee of the College of Arts and Sciences voting in favour of tenure, the University Board voted 4-3 to deny tenure. One of the appendices of the book is an article originally published in Counterpunch magazine which looks at the criticisms Dershowitz made of the book as well as his answers to its charges. It also questions the extent to which Dershowitz influenced the tenure process at DePaul.

All in all an interesting and insightful book which will be of interest to those who are interested in representations of the Israeli-Palestinian conflict in the west (and particularly in the United States). ( )

De Balfourtdeclaratie :
2 november 1917
"Zijne Majesteits Regering staat welwillend tegenover de vestiging in Palestina van een nationaal tehuis voor het Joodse volk, en zal zijn beste krachten aanwenden de verwezenlijking van dit doel te bevorderen, waarbij het duidelijk moet zijn dat niets zal worden ondernomen dat de burgerlijke en godsdienstige rechten van niet-Joodse gemeenschappen in Palestina zou kunnen aantasten, of de rechten en de politieke status die Joden genieten in enig ander land." Nu ja !
Als Israël maar lang genoeg zich niets blijft aantrekken van het internationaal recht en de publieke opinie om haar bezettingspolitiek en gebiedsuitbreiding verder blijft uitoefenen zal zij blijvend beloond worden ten nadele van het Palestijns volk. Hoe lang dit ook al gebeurt en hoe langer dit duurt, zal deze gecreërde werkelijkheid, deze verkeerde werkelijkheid niet meer kunnen teruggedraaid worden. Vrede ? Door een opzettelijke onkenning van het Palestijns recht op zelfbeschikking, vooral door de zionisten, zal een vrede nooit bestaan, vooral omdat de Palestijnen welbewust onrecht is aangedaan en van hun zeer beperkte rechten constant worden beroofd.
Als er al een vorm van antisemitisme bestaat zou dit al opgelost geraken als de verdrukking naar de Palestijnen gedaan zouden zijn en de erkenning van de grenzen van voor 1967 in het gebied van Palestina zouden gerespecteerd worden.

Sinds 7 oktober 2023 woedt er een felle strijd om uitschakeling van Hamas. Maar hoe komt het dat Hamas zulke daden heeft gesteld ? Zovele redenen kunnen aangehaald worden onder andere de feiten die Amnesty International aanhaalt dat de Gazastrook al vele jaren het meest onder de verwoestingen van het Israëlisch leger geleden heeft. Bijvoorbeeld werden van oktober 2000 tot oktober 2003 ruim 2150 huizen gesloopt en meer dan 16000 huizen beschadigd. Tevens werd ruim 10 % van de landerijen verwoest door het leger.
Human Rights Watch kwam in 2004 met een rapport dat geheel aan de Gazastrook is gewijd. Hier zijn vanaf september 2000 ruim 2500 Palestijnse huizen door het Israëlisch leger gebulldozerd en hebben 16000 mensen het dak boven hun hoofd verloren. De meeste zijn vluchtelingen en verloren voor de tweede en zelfs de derde keer alles wat ze bezaten.

De eindconclusie van B'Tselem is dat de Israëlische politiek inzake de bezette gebieden een op discriminatie gestoelde segregatie is. In een en hetzelfde gebied gelden twee rechtsstelsels en het recht van het individu hangt af van zijn nationaliteit. Dit regime is wereldwijd het enige in zijn soort en doet denken aan verwerpelijke regels van weleer, zoals het zuid-Afrikaanse apartheidsbewind.

Onder historici wint steeds meer de overtuiging terrein dat de Palestijnse Arabieren werden verdreven (1948) doordat het zionisme het grootste belang hechtte aan een staat met een grote joodse meerderheid in een land waar de meerderheid uit Palestijnen bestond.

De grote morele kwestie waar de wereld voor staat is of de poging van Israël om zich tegen het terrorisme te beschermen met zovele burgerslachtoffers, tot een toename van het wereldwijde antisemitisme zal kunnen gaan leiden. ( )