Nadat in 1913 de Vereeniging van Gezagvoerders bij de Binnenvaart was opgericht, werd in 1918 op de klipper Lichtstraal een eerste instructiereis op de Zuiderzee gemaakt. In 1921 stichtte de Vereeniging het Onderwijsfonds, dat uiteindelijk het Koninklijk OnderwijsFonds voor de Scheepvaart (KOF) werd.
Het eerste eigen schip dat het Onderwijsfonds in de vaart bracht was de Prins Hendrik. Vervolgens liet het Onderwijsfonds een nieuw schip bouwen. Dit werd de bekende Prinses Juliana. Tot ver na de Tweede Wereldoorlog heeft dit schip dienst gedaan om uiteindelijk, na vele omzwervingen, teruggevonden te worden als restaurant te Aalborg in Denemarken.
Het KOF bracht in 1966 het zeegaande opleidingschip Prinses Margriet in de vaart. Echter, de basis van het KOF was de binnenvaart en ook hiervoor werden drie opleidingsschepen in de vaart gebracht en daarnaast ook nog het zeegaande visserij-instructievaartuig Koningin Juliana. Duizenden hebben de eerste kennismaking met hun latere beroep op een van deze schepen ondergaan.
De zeilende schepen maakten plaats voor motorschepen en zij op hun beurt weer voor de simulator.
Maar het belang van de praktijklessen op het water verdween niet en zo zien we nu dat de maritieme opleidingsinstituten zelf schepen in de vaart brengen om de leerlingen en studenten voor te bereiden op hun mooie beroep.
Albert Boes beschrijft de geschiedenis van de Nederlandse - en enkele buitenlandse - opleidingsschepen, zowel varend als stationair, opgefleurd met ca 200 foto’s en anekdotes van opvarenden en gesprekken met kapiteins en officials in de hem bekende vlotte stijl. ( )