Late novelle. Nog altijd zakelijke stijl, maar minder sprankelend dan het vroegere werk ( )

Een minder bekende Elsschot, over het tillen van de fiscus, toen al een geliefd tijdverdrijf, door middel van een tankschip dat enkele malen op schimmige wijze van eigenaar verandert. Misschien niet het meest voor de hand liggende onderwerp voor een novelle, maar alles wat Elsschot aanraakt, wordt goud.

Deze uitgave –het achtste deel van zijn verzamelde werken door Athenaeum-Polak & Van Gennep- is een lust voor het oog. Ze behoudt Elsschot’s eigenaardigheden en inconsequenties op gebied van spelling en interpunctie en komt met een zeer leesbare tekstkritische uitleiding.

Een willekeurig citaat: ‘Zooals iederen namiddag zat daar de voltallige bemanning van het pension ‘Cosy Corner’, verder mijnheer Smekens van de bungalow ‘Mon Trésor’, mevrouw Bruylants met een vriendin, mijnheer Delarue met zijn foxterrier, mijnheer Rousseau met zijn asthma, mijnheer en mevrouw Orban van de villa ‘Les Soupirs’, mijnheer Dieudonné met een dame in een badmantel, want die man is onverbeterlijk, mijnheer Masson, mijnheer dinges, hoe heet hij ook al weer, en bovendien mevrouw Ketelaar met hare twee aankomende dochters, alle drie permanent gegolfd en ieder met een cigaret.’ ( )