Een compleet onbekende Vlaamse schrijver voor mij (en waarschijnlijke voor vele anderen ook). Dit boek heb ik een keer meegenomen uit de bieb toen mijn oog er op viel op de tafel met nieuwe aanwinsten. Voor als ik weer eens zin had in een thriller. Een standaard thriller is het niet, maar het goed voor een paar uur leesplezier. In het begin zag ik veel gelijkenissen met Grip (van Stephan Enter) dat ik dit jaar ook heb gelezen: binnen een klein gezelschap zijn meerdere mannen nogal onder de indruk van dezelfde vrouw, het verhaal wordt uit het perspectief van verschillende personages verteld en er vindt een 'gebeurtenis' plaats tijdens een outdoor trip waar een ongeluk in een klein hoekje zit: in Grip is dit bergbeklimmen, in dit boek gaan ze een grot in. Verder zijn de beide boeken nauwelijks met elkaar te vergelijken overigens, maar het viel me gewoon op. Misschien lees ik te veel boeken dit jaar ;-). Er zitten een aantal 'onverwachte' plotwendingen in, maar die zag ik vaak van verre wel aankomen (maar misschien kwam dit deels ook door een opmerking die ik een recensie had gelezen, dus lees die vooral niet). ( )

Ik moest dit boek lezen voor Nederlands en vond het uiteindelijk niet zo slecht, sommige dingen zoals *spoiler* de betekenis van woorden omwisselen zag ik totaal niet aankomen, maar andere wel. Zoals het feit dat Lore gewoon het bewijs wou vernietigen, het was zeer voor de hand liggend. Het concept van het gehele boek was uiteindelijk nog wel goed, origineel, ik heb er geen spijt van dat ik het heb gelezen. ( )

Een Vlaamse studentenstad. De hoofdpersoon leidt een studentenleven, ook al is hij afgestudeerd. Noodgedwongen begint hij aan een studie Russisch, samen met, onder meer, een koppel speleologen, die een beroemde grot in de Oeral willen exploreren. Hij geraakt in de ban van de vrouw en hij is niet de enige. De afloop is fataal.
Het verhaal is netjes opgebouwd, de plot is ingenieus en het boek blijft spannend tot op het einde. De oneliners en de dialogen zijn studentikoos. Wat jammer dat de personages niet echt tot leven komen. In het geval van de hoofdpersoon, is dat misschien wel de bedoeling van de auteur. ( )

De auteur Dominique Biebau was mij tot voor kort onbekend.
Ik zou waarschijnlijk ook nooit zijn boek “Russisch voor beginners” gekocht hebben mocht het niet de Hercule Poirotprijs gewonnen hebben (en ik het aan halve prijs kon krijgen dankzij mijn Knack abonnement).
Ik moet zeggen: het is een aangename verrassing geworden die smaakt naar meer. Vlot geschreven is het een verhaal dat op originele manier aantoont hoe taal (of het verkeerd begrijpen an sich) enorm dodelijk kan zijn en men niet altijd wapens, vergif of ander materiaal nodig heeft om iemand te doden of te vermoorden.
Het verhaal is opgebouwd uit korte hoofdstukken in afwisselend perspectief vanuit de verschillende hoofdpersonages; wat de spanning ten goede komt.
Voor mij een van de beste Nederlandstalige thrillers van de afgelopen jaren. Warm aanbevolen. Voor mij toch zeker 3,5 sterren misschien zelfs een 4. ( )