Wonderful! ( )

Offshore Pirate อยู่ในหนังสือรวมเรื่องสั้น Jazz Age Stories

อ่านแล้วก็เขียนถึงเสียหน่อย อ่านเรื่องนี้แล้วมีอยู่ตอนหนึ่งที่ผมร้อง “เฮ้ย!”
ต้องเท้าความเสียก่อนว่า ผมก็เหมือนนักอ่านทั่วไปคือ เวลาอ่านหนังสือเรื่องไหนก็ตาม ผมมักจะให้ภาพนางเอกเป็นผู้หญิงที่ผมเคยหลงรักในหัว ไม่ว่านางเอกจะเป็นจีน ฝรั่ง ญี่ปุ่นหรือ ชนชาติไหนก็ตามผมมักจะเอา เธอนี้แหละเป็นนางเอก และแน่นอนว่าผมเป็นพระเอก ฮา เรื่องนี้ยิ่งเข้าทางนางเอกของเรื่องชื่อ Ardita ซึ่งคล้าย ๆ กับเธอมาก แต่ที่น่าตกใจคือมีตอนหนึ่ง พระเอกเรียกชื่อนางเอกผิดเป็น ชื่อเธอเลยสะกดเหมือนกันเดี้ยะ เล่นเอาผมตกใจ โดนผีลุง F. Scott Fitzgerald หลอกผมหรือเปล่า อยู่ดี ๆ ให้พระเอกเรียกชื่อนางเอกตัวจริงในฝันของผม แน่นอนว่า Ardita ของลุงฟิต ฯ สวยสะกดยิ้มสะกัดเกือบลืมหายใจตามสไตล์ลุง เรื่องนี้เป็นเรื่องสั้น อ่านรวดเดียวจบ ที่ตะลึงคือแม้ลุงแกกล้ามากที่เล่นมุข หักมุมผสมเรื่องซ้อนเรื่อง มาเฉลยเอาคำสุดท้ายสามพยางค์ครึ่ง ไม่ใช่ย่อหน้าสุดท้าย หรือบรรทัดสุดท้าย แต่คำสุดท้ายจริง ๆ ถ้าเล่มมุขนี้สมัยนี้โดนด่าแน่ ๆ

เรื่องนี้เกี่ยวกับสาวน้อยสวยใสเอาแต่ใจคุณหนู Ardita นอนอ่านหนังสือนักเขียนโนเบลจิบมะนาวอยู่บนเรือ –ข้อสังเกตคือ ตัวละครของบรรดานักเขียนเทพมักจะมีรสนิยมการอ่านดีเสมอ– เธอทะเลาะกับลุงเนื่องจากลุงจะให้ไปเจอหนุ่มลูกนายพล แต่จู่ ๆ เรือเธอโดนโจรสลัดขึ้น โจรสลัดดันหล่อเสียนี่ อย่างกับหนังไทย ก็เลยจีบกันไปจีบกันมา คุณโจรจะพาเธอตะวันออกไกล เขาจะไปเป็นราชา และเอาเธอทำมเหสี. . .แต่สุดท้ายดันมาหักมุมสองมุมกลับเป็น U-turn เสียนี่

เรื่องนี้น่าจะเป็นต้นแบบของละครน้ำเน่าบ้านเราหลาย ๆ เรื่องนะ ประมาณว่าพระเอกปลอมเป็นคนจนเพื่อลองใจนางเอกอะไรยังนั้น แต่ F. Scott Fitzgerald ฝีมือถึงเลยไม่เน่า เป็นของสังเกตว่าพล็อตเนื้อเรื่องเน่า ๆ ถ้ามือถึงก็ไม่เน่า

แต่สุดท้ายผมว่าผมก็ชอบแบบนี้แหละเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ พระเอกหลงรักนางเอกนี่แหละ
แต่ทำไม้ ทำไม ทำใจดูละครไทยเน่า ๆ บ่ได ( )