Książka ta jest zapisem kilkumiesięcznej wyprawy do północnej części kanadyjskiej prowincji Ontario, którą Fiedler odbył w latach 30-tych ubiegłego wieku. Pomimo tego, iż książka ta ukazała się na rynku blisko 80 lat temu, wydaje się być nadal w miarę aktualna, szczególnie, że dotyczy głównie przyrody i "dzikich" terenów, których nadal jest wiele w Kanadzie. Fiedler wspomina tu kanadyjską Polonię (m.in z Montrealu czy z Wilna - najstarszej polskiej/ kaszubskiej osady w Kanadzie), ale spędza większość lata w "dziczy", na podziwianiu dzikich kanadyjskich lasów i jezior, w których poluje i obozuje wraz z lokalnymi traperami i Indianami. I to właśnie ta część książki - mówiąca o przyrodzie i jej związku z człowiekiem - jest zasadniczą częścią tej pięknej pozycji. Mnóstwo jest tu również ciekawych dygresji, historycznych wydarzeń i osób, niejednokrotnie związanych z Polską, które miały znaczenie dla rozwoju Kanady jako państwa, czy też jej poszczególnych regionów.
W moim odczuciu jest to naprawdę ciekawa i dobrze napisana pozycja, która zainteresuje wszystkich pasjonatów przyrody oraz tych, którzy marzą o odkrywaniu nowych miejsc na mapie świata. Dla mnie, jako osoby mieszkającej w rejonie Kanady jeszcze bardziej wysuniętym na północ niż prowincja, którą Fiedler odkrywał 80 lat temu, książka ta wydała się w pewnym sensie zaskakująco aktualna. Do tego została napisana przepięknym, wręcz poetyckim stylem narracji, którego nie spotyka się juz zbyt często we współczesnej nam literaturze podróżniczej. Gorąco polecam, "Kanadę..." czyta się lekko i z przyjemnością! ( )