Clique em uma foto para ir ao Google Livros
Carregando... Het Beste Boek 5: Het eiland onzer dromen / Mijns broeders hoeder / De lady en de tuinman / De dood vloog meede Reader's Digest
Nenhum(a) Carregando...
Registre-se no LibraryThing tpara descobrir se gostará deste livro. Ainda não há conversas na Discussão sobre este livro. sem resenhas | adicionar uma resenha
Pertence à série publicadaHet Beste (5) É uma versão resumida de
Não foram encontradas descrições de bibliotecas. |
Current DiscussionsNenhum(a)
Google Books — Carregando... GênerosSem gêneros AvaliaçãoMédia:
É você?Torne-se um autor do LibraryThing. |
Niet veel meer dan een schrijfmachine (Robb wilde schrijver worden), heel weinig geld en veel hoop - daarmee begonnen Robb en Rodie White hun echtelijk leven op een van de Britse Maagdeneilanden. Ze hadden er niet op gerekend dat hun huis aan de Zeekoebaai (ongezien gehuurd) op instorten zou staan, en dat ze het zouden moeten delen rnet geiten, schorpioenen en wilde honden. Manmoedig gingen ze orde scheppen in de chaos. Toen ontdekten ze als door een wonder het miniatuur-eilandje Marina Cay, en daar begon het leven dat ze zich gedroomd hadden werkelijkheid te worden. Ze bouwden er een hut, en later, met hulp van de zachtmoedige reus Richard Penn en van John Calvert, de man met de fantastische verhalen en de decimeterlange snor, zelfs een echt huis van twee verdiepingen. Hier schreef Robb White, gezeten onder een boom, zijn verhalen, en Rodie, die nog nooit gekookt had, leerde wilde geitevlees en inktvissen in verrukkelijke gerechten omtoveren. Hier ook leerden ze leven met de grillige elementen en hun dag indelen naar de getijden, en raakten ze vertrouwd met de zeden en het bijgeloof van de inheemsen (die dachten dat Robb en Rodie op zoek waren naar verborgen zeeroversschatten). Het eiland onze dromen is een bont en boeiend verhaal van twee jonge mensen die een droom verwezenlijkten - en méér vonden dan zij hadden gedroomd.
MIJNS BROEDERS HOEDER; Marcia Davenport
Wanneer twee oude zonderlingen worden aangetroffen in een vervuild en vervallen huis, dat tot de hanebalken is volgepropt met oude kranten en bergen rommel en tegen indringers - maar wie zou in zo'n huis iets willen zoeken? - is beschermd door levensgevaarlijke mensenvallen - dan vraagt men zich af hoe mensen in zo'n toestand kunnen geraken. En des te beklemmender wordt die vraag als het twee rijke broers betreft, die eenmaal knappe jongemannen met veel talent zijn geweest. Het geval heeft zich voorgedaan en is toen dagenlang op de voorpagina's van de kranten besproken. Het raadsel werd niet opgelost. Maar het heeft Marcia Davenport geïnspireerd tot een roman die de lezer volkomen in zijn ban houdt. Op wie rust de schuld voor deze verknoeide levens? Op de mooie zangeres van wie beide broers hielden? Op hun tirannieke grootmoeder? Hun zwakke moeder? Op overtuigende wijze voert de schrijfster het drama naar zijn onvermijdelijke ontknoping ... en zijn verrassend slot.
DE LADY EN DE TUINMAN; Reginald Arkell
"De ouwe kruienaar" noemden ze hem in het dorp - een spotnaam die iemand eens had verzonnen voor de bescheiden man achter zijn kruiwagen, die niettemin meer van kruiden wist dan zij allemaal. Het was een erenaam geworden. Dit is het verhaal van een man die in zijn hele lange, gelukkige leven maar één ding deed, van dat hij als tuinjongetje het landgoed van mevrouw Charteris betrad totdat hij, grijs en wijs geworden en met een naam die in het hele land in vakkringen bekend was, teerde op dierbare herinneringen. En dat éne was: schoonheid van blad en bloem scheppen en anderen aansporen hetzelfde te doen.
Hiervan vertelt Reginald Arkell in zijn beroemd geworden boek - beroemd hoewel het niets anders bevat dan de geschiedenis van een eenvoudige tuinman in wiens leven nooit iets schokkends voorviel. Zelfs de liefde speelt nauwelijks een rol in dit verhaal, behalve dan de liefde van een man voor de grond en voor alles wat er groeit. Maar deze liefde is dan ook zo warm beschreven, dat ieder die wel eens een pakje zaad heeft gekocht en gezien heeft hoe de eerste groene puntjes boven de aarde kwamen, het met vertederde aandacht zal lezen. En zelfs zij die niet om tuinen geven, zullen bekoord worden door de menselijke goedheid en de vreugde aan het eenvoudige leven die spreken uit elke bladzijde van deze bekoorlijke roman.
DE DOOD VLOOG MEE; Ernest K. Gann
De vlucht van Honoloeloe naar San Francisco had volgens de dienstregeling moeten verlopen. Het machtige toestel was gecontroleerd en nog eens gecontroleerd; de eenentwintig personen aan boord hadden geen reden te vermoeden dat enkele uren later hun leven ingrijpend zou zijn veranderd.
Maar terwijl het vliegtuig in de nacht over de Stille Zuidzee raast, slaat het noodlot toe. De jaloerse echtgenoot die van moord droomt, de beroemde regisseur, de ietwat verlepte schoonheid met een schuldig geweten, de tweede piloot die eerste is geweest - zij allen werden ineens, ieder op zijn wijze, met de waarschijnlijkheid van een spoedige dood geconfronteerd.
De dood vloog mee is een levensecht verhaal dat de lezer alle spanningen van een aangrijpend avontuur doet meebeleven.
Bron: Readers Digest Omnibus 5 ( )