Dit was een zeer vreemde leeservaring: je waant je eerst in een dystopische roman, tot al vlug blijkt dat Van Leeuwen haar verhaallijnen gesitueerd heeft in de beginperiode van de Franse Revolutie. Cruciale momenten uit die revolutieperiode passeren de revue, maar ze vormen maar de achtergrond. Het is Van Leeuwen te doen om een 6-tal hoofdfiguren, die elkaar kruisen en mee de gevolgen van de revolutie ondergaan. Toch heeft deze roman niks romantisch-heroïsch, integendeel, het lijkt er zelfs sterk op dat het de auteur met haar erg onderkoelde, afstandelijk, laconiek-registrerende stijl wil illustreren hoe ‘kleine mensen’ meegesleurd worden in het wereldgebeuren. Er hangt iets triest, iets kil en doods over de lotgevallen van de hoofdfiguren, alsof het slechts handpoppen zijn, maar die toch blijven doorgaan ondanks hun miserabel bestaan. Stilistisch is dit absoluut vakmanschap, met kleine impressionistische toetsen die een hele sfeer oproepen. Maar het verhaal zelf grijpt helemaal niet aan, en ik heb de indruk dat dit bewust zo bedoeld is, zeker als je afgaat op de titel die Van Leeuwen aan dit boek heeft gegeven: het koortsige revolutiegebeuren zit nog maar in zijn beginfase, er is nog hoop, want het is nog niet duidelijk waar het op zal uitlopen, namelijk – zoals wij weten – de Terreur. ( )

Het begin is een feest om te lezen - alvast.

Opeenvolgende gevlochten schetsen van drie mensen en hun omgeving in Parijs net na het begin van de Franse revolutie.

De vondelinge die bij de nonnen wegloopt, die door schande en schade wijs genoeg wordt om zich van een bestaan te verzekeren,
De Duitse clavecimbelspelende, favoriete non uit gegoede kring die terugkeert naar haar ouderlijk huis, maar dat leeg vindt op een knecht na.
De clavecimbelmaker die bevriend raakt met iemand met een bijzonder beroep.

Het soms rauwe leven blijft, dichtbij, in een mooie stijl beschreven worden. ( )

Heel vlot geschreven, alleen jammer van het abrupte einde. Je blijft op je honger zitten... ( )

Beschrijving van de belevenissen van een vondelingen vlak na de Franse revolutie, en over het ontdekken van de guilottine. Prachtig geschreven ( )