Jan Procházka (1929–1971)

Tekst van de achterflap van het boek: "Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog dwingen twee doodsbange Wehrmachtsoldaten en Tsjechische boerin om hen met haar paard-en-wagen naar Wenen te brengen. Ze weten niet dat een dag eerder haar man door de Duitsers is vermoord. Zij vat het plan op om hem te wreken. De soldaten hebben niet in de gaten dat de vrouw rondjes rijdt door het bos, dat ze op haar duimpje kent. Ondertussen werkt ze stap voor stap haar plan uit. Maar heeft zij de moed de soldaten te doden? Of zullen zij haar om het leven brengen?"

De achterflaptekst geeft perfect het verhaal weer, en hoe het afloopt zal ook ik hier niet vrijgeven. Het boek is op geen enkel moment saai, wel in tegendeel, het leest soms als een thriller. Nochtans gebeurt er niet meer dan de rit door het bos, maar de mannier waarop de vrouw de beide soldaten om de tuin probeert te leiden, is fantastisch beschreven, je hebt de indruk dat je mee op de bok van kar zit. De oudere soldaat is zwaar gewond en is nadat ze zijn wapen heeft kunnen weggooien, niet echt meer een dreiging. De jongere soldaat is voor haar een kind, een snotneus, net van onder moeders rokken vandaan gekomen. Als lezer wil je dan ook weten of ze soldaat-soldaatje zoals ze hem noemt echt om de tuin kan leiden.

Het boek was een aanrader van Jos Geysels in "Uitgelezen" (Vooruit, Gent, 20/12/2011) en hij had gelijk!… (mais)